To τρίτο άτομο.

  Ειλικρινά πόσο μπορεί να μας τυφλώνει ο έρωτας εμάς τους ανθρώπους; Να περνάς λίγο καιρό με κάποιον,το οποίον ξέρεις από σχολείο, σχολή, δουλειά και εκεί που όλα είναι καλά, τσουπ ερωτεύεστε. Και μάντεψε... έχει κοπέλα.

  Αρχίζει τα παράπονα του τύπου "δεν περνάω καλά με την κοπέλα μου", "δεν την αγαπάω πια", "με ζαλίζει", "ζηλεύει πολύ" και άλλα τέτοια κλισέ. Σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι η ιδανική για κείνον μέσα από γλυκόλογα και ίσως μικροδωράκια. Και εκεί ξεκινάτε να βρίσκεστε στα κρυφά και να περνάτε όμορφες και ξένοιαστες στιγμές μαζί. Ή τουλάχιστον έτσι αισθάνεσαι.
  Περνώντας ο καιρός αρχίζεις να συνειδητοποίεις πως παρόλες τις όμορφες στιγμές και τα όμορφα μηνύματα, δεν υπάρχει καμία πρόοδος στη σχέση σας. Εκείνος συνεχίζει να είναι με την κοπέλα/γυναίκα του, της μιλάει στο τηλέφωνο όλο γλύκα και νάζι και εσύ απλά έχεις σκάσει από τη ζήλεια, θες να πάρεις το κινητό του να το κάνεις χίλια κομμάτια και ύστερα και τον ίδιο, όμως πάντα σε καθησυχάζει με ένα: "πο πο με ζάλισε η μ*λακισμένη". Για πόσο ακόμα θα τον ζαλίζει όμως η μ*λακισμένη;
  Γενικά πολλές από εμάς έχουν περάσει μια περίοδος "είμαι το τρίτο άτομο". Πολλοί λένε ότι σε αυτή τη περίπτωση "το τρίτο άτομο" απλά δεν σέβεται τον εαυτό του και μπλέχτηκε κλπ κλπ. Εγώ θα έλεγα πως δεν είναι ακριβώς έτσι. Από τη μία ναι σίγουρα δεν σέβεσαι τον εαυτό σου γιατί γίνεσαι η δεύτερη επιλογή, από την άλλη όμως έχεις έναν άνθρωπο ο οποίος σε πλημμυρίζει τυφλές ελπίδες(όπως λέει και ο Κότσιρας). Και πίστεψέ με αν ένας άνθρωπος σε γνωρίσει έτσι απο την αρχή(ως δεύτερη επιλογή) ποτέ δεν θα σε κάνει πρώτη, που και να σε κάνει πάλι θα βρεθεί μια "τρίτη" και θα σε αφήσει.
 Οπότε πριν πας να μπλέξεις σε οποιαδήποτε τέτοια κατάσταση σκέψου τα εξης:

1. Την ζήλια σου. Θα ζηλεύεις μία κοπέλα, η οποία τον έχει.
2. Τα συναισθήματά σου. Θα σου άρεσε να το έκανε κάποια αυτό σε σένα;
3. 'Οτι πάντα θα φταίς εσύ για όλα. 
4. Την ψυχολογία σου. 
5. Και τέλος απλά θα ζεις μέσα σε ένα φαύλο κύκλο. 

Δεν αξίζει να γίνεις η δεύτερη επιλογή κανενός. Αντιθέτως αξίζει κάποιος να σε διεκδικήσει και να παλέψει για σένα, όχι με τα λόγια, αλλά με τις πράξεις του.

Γυναικείες φιλίες.

Ελάτε τώρα και σε ποιά δεν έχει τύχει αυτό; Εκεί που πιστεύεις ότι έχεις βρεί την τέλεια φίλη ξάφνικά γίνεται ενα ΜΠΑΜ και όλα αλλάζουν.

   Γενικά ποτέ δεν ήμουν φαν της "κοριτσοπαρέας" γιατί πάντα θα υπήρχε εκείνη που θα το έπαιζε "αρχηγός" μία άλλη που θα το έπαιζε πλούσια ας πούμε και γενικά πολύ θάψιμο, θάψιμο, θάψιμο ειδικά στις περιπτώσεις που η παρέα αποτελείται από 3+ άτομα.Το 'χω περάσει και εγώ το 'χεις περάσει και εσύ το 'χουμε περάσει όλες.

  Υπάρχουν οι γνωστές κολλητές-φίδια που ξέρουν τα πάντα-σχεδόν-για σένα και μπορεί πάνω σε έναν καβγά που έφταιγε εκείνη αλλά σαν εγωίστρια δεν το παραδέχτηκε ποτέ, αποφάσισε να σε εκδικηθεί λέγοντας σε όλη την παρέα για το ποιόν έχεις βάλει στο μάτι αυτή την περίοδο, για το ποιόν κοιμήθηκες προχθές και ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ αλλό μπορεί να σκεφτεί ένα πονειρό γυναικείο μυαλό!Ύστερα απο όλα αυτά έρχεται κλαίγοντας πίσω ζητώντας χιλιάδες φορές συγνώμη, είτε γίνεται κολλητή με την τύπισσα που κράζατε μαζί σαν να μην υπάρχει αύριο ή απλά σου κλέβει τον γκόμενο που είχες βάλει στο μάτι ή απλά τα φτιάχνει με τον πρώην σου(true story).

  Γενικά οι γυναίκες είναι πολύ πολύ παράξενα ανθρώπινα όντα. Δεν ξέρεις τι θες αλλά το θες ΤΩΡΑ. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι τι τραβανε και οι κακομοίρηδες οι άντρες που πρέπει με κάποιον τρόπο να μας πλησιάσουν και να βγάλουν και άκρη μαζί μας(γελάω). Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτο. Το θέμα είναι ότι έχουμε την ικανότητα να επιλέγουμε τα άτομα που θέλουμε να μοιραζόμαστε τα μυστικά μας, να περνάμε καλά μαζί, να κλαίμε μαζί, να γελάμε μαζί. Για πιο λόγο να κάνεις παρέα με κάποιον που τελικά ίσως να μην ταιριάζεις και τόσο πολύ. Τώρα θα μου πείς μα τα ετερόνυμα έλκονται. Ναι, στις ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι πάντα έτσι όμως.

  Συναναστρέφεσαι με ανθρώπους με τους όποιους έχεις κοινά ενδιαφέροντα, όχι κοινά συμφέροντα. Άρα εσύ πόσο καλή φίλη ήσουν; Έχεις πληγώσει ποτέ κάποια φίλη σου χωρίς να το θέλεις ή που να το ήθελες; Μήπως πρέπει να κοιτάξεις καλύτερα για το αν τα άτομα που θεωρείς δικά σου είναι όντως τα κατάλληλα για σένα; Κανείς δεν είναι τέλειος, συμφωνώ. 'Ομως καλό θα είναι να κρατάμε άτομα στη ζωή μας που, σύμφωνα με την δική μας προσωπικότητα, έχουν περισσότερα καλά παρά κακά στοιχεία.

 Και η Νο.1 συμβουλή: Ξεκίνα την κρίση από εσένα. Αν δεν εκτιμάς και δεν σου αρέσει ο ίδιος σου ο εαυτός πώς περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος για σένα;